Music Bank
| ||||
| Wykonawca box setu | ||||
| Alice in Chains | ||||
| Wydany |
26 października 1999 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
1988–1998 | |||
| Gatunek |
metal alternatywny • grunge • heavy metal • hard rock • rock alternatywny[1] | |||
| Długość |
220:10 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Peter Fletcher | |||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Music Bank | ||||
| ||||
Music Bank – kompilacyjny box set amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, będący drugą składanką w dyskografii grupy. Ukazał się na rynku 26 października 1999 nakładem wytwórni fonograficznej Columbia.
W skład box setu wchodzi czterdzieści osiem utworów zamieszczonych na trzech płytach CD. Czwarty dysk zawiera teledyski i multimedia. Kompilacja – prócz kompozycji studyjnych – wyposażona jest również w wersje demo z końca lat 80. i początku 90., remiksy, wersje koncertowe oraz nieopublikowane wcześniej utwory. Składankę zapowiadała premierowa kompozycja „Fear the Voices”, pochodząca z sesji nagraniowej do albumu studyjnego Dirt (1992). Music Bank otrzymał w większości pozytywne oceny; krytycy i recenzenci wyróżniali różnorodność materiału, w tym rzadkie nagrania demo i nieopublikowane dotychczas utwory.
Opis albumu
[edytuj | edytuj kod]Music Bank jest drugą, po Nothing Safe: Best of the Box (1999), kompilacją w dorobku zespołu[2][3]. Retrospekcyjny box set składa się z czterdziestu ośmiu utworów zamieszczonych na trzech płytach CD. Czwarty dysk zawiera remiks singla „Again”, teledyski do „Get Born Again” „I Stay Away”, „No Excuses” i „We Die Young”, grę komputerową The Journey oraz różnego rodzaju multimedia[4][5][6]. W skład kompilacji wchodzą wyselekcjonowane utwory z trzech albumów studyjnych – Facelift (1990), Dirt (1992) i Alice in Chains (1995), dwóch minialbumów – Sap (1992) i Jar of Flies (1994), wersje koncertowe (m.in. z występu dla MTV Unplugged z 1996), dema (pochodzące m.in. z albumu The Treehouse Tapes z 1988 oraz z sesji z 1989 i 1991), remiksy[5][6], a także nieopublikowane wcześniej kompozycje „Fear the Voices”, „Lying Season” i „Died”. Dwa pierwsze utwory były przygotowywane na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Samotnicy; 1992, reż. Cameron Crowe)[4] i zostały nagrane w trakcie sesji do albumu Dirt w 1992[7]. „Died” zespół zarejestrował, razem z „Get Born Again”, jesienią 1998 podczas ostatniej sesji z wokalistą Layne’em Staleyem[8]. Utwór „Untitled”, z gościnnym udziałem Toma Arayi, został zamieszczony pod nazwą „Iron Gland”[4][6].
Kompozycje „Get Born Again” i „Died”, zarejestrowane przez Alice in Chains na przełomie września i października 1998 pod kierownictwem Dave’a Jerdena i Toby’ego Wrighta[9], w pierwotnym założeniu były przeznaczone na drugi album studyjny Jerry’ego Cantrella – Degradation Trip (2002). „Zamierzałem zrobić kolejną płytę solową, ale chłopakom spodobały się piosenki… Nagraliśmy więc muzykę, a Layne wziął się za teksty” – wspominał[3]. Za proces produkcji składanki odpowiedzialny jest Peter Fletcher. Mastering wykonał Stephen Marcussen w studiu w Hollywood[6].
Nazwa Music Bank pochodzi od kompleksu sal prób, który pod koniec lat 80. mieścił się w Seattle w stanie Waszyngton. Muzycy Alice in Chains pomieszkiwali tam i odbywali pierwsze próby na początku działalności grupy[5].
Wydanie i promocja
[edytuj | edytuj kod]Premiera Music Bank odbyła się 26 października 1999[3]. Box set został opublikowany nakładem wytwórni Columbia[1]. Tego samego dnia, na rynku ukazała się kompilacja teledysków Music Bank: The Videos. Składanka była promowana singlem „Fear the Voices”, nieopublikowanym utworem pochodzącym z sesji do albumu Dirt (1992)[10]. 20 listopada 1999 kompozycja Alice in Chains osiągnęła 11. pozycję na liście „Billboardu” Mainstream Rock Tracks[11].
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Krytyczny
[edytuj | edytuj kod]| Recenzje | ||||
|---|---|---|---|---|
| Wydawca | Ocena | |||
| AllMusic |  [1]
| |||
| „Alternative Press” |  [12]
| |||
| Encyclopedia of Popular Music | [13]
| |||
| „Kerrang!” | [14]
| |||
| „Metal Hammer” |  [15]
| |||
| „The New York Times” | korzystna[16] | |||
| „Q” | [17]
| |||
| Rolling Stone Album Guide |  [18]
| |||
| „Spin” |  [19]
| |||
| „Tylko Rock” | [20]
| |||
Stephen Thomas Erlewine z AllMusic przyznał albumowi cztery gwiazdki w pięciostopniowej skali, argumentując: „Trzy płyty studyjne, dwie EP-ki, kilka europejskich stron B pozornie wydaje się być skromnym dorobkiem, niewystarczającym do zapełnienia albumu kompilacyjnego, ale w przypadku Music Bank wydaje się to całkiem nieuzasadnione”. Autor podkreślał, że box set nie zawiera wszystkiego co stworzył zespół, ale jest wypełniony wieloma rarytasami – w tym mnóstwem demówek, dwunastoma nieopublikowanymi wcześniej utworami oraz kompozycjami w wersjach koncertowych, dzięki czemu może być przydatnym wydawnictwem dla fanów zespołu, z uwagi na swoją zawartość[1]. Tygodnik „Kerrang!” zaznaczał, że zestaw otwiera nowy utwór „Get Born Again”, który zwiastuje „niesamowitą formę zespołu”. Z uwagi na zróżnicowany materiał wypełniający album, recenzent opisywał go jako „istotny”[14].
Ann Powers pisała za pośrednictwem „The New York Timesa”: „Ci którzy nie uczestniczą regularnie w gatunku hardrockowym, mogą zastanawiać się, dlaczego zespół, który zajął trzecie miejsce w wyścigu konnym sceny Seattle na początku lat 90., zasługuje na pudełkowy zestaw, zwłaszcza z zaledwie trzema albumami studyjnymi. Ale akolici z mrocznych, gitarowych sztuk wiedzą, że Alice in Chains jest następcą Black Sabbath; niezwykle wpływowi zarówno w sferze muzycznej, jak i ciężkim języku. Przedstawiając dziwną podróż zespołu od boogie w stylu Ratt do piekielnej psychodelii, ten zestaw oferuje wiele, w tym interaktywny CD-ROM (…) Music Bank w sposób przekonujący argumentuje artystyczną wartość zespołu, który pokazał dzisiejszym gwiazdom sceny heavy-rockowej, jak być introspektywnym”[16]. John Aizlewood z brytyjskiego „Q” podkreślał, że „Music Bank jest potwierdzeniem tego, iż Alice in Chains posiadają wiele czadowych, wywyższających partii gitar; muskularnych melodii, a Layne Staley jest niezwykle wspaniałym wokalistą”[17]. W ocenie magazynu „Spin” Music Bank, poza kilkoma rarytasami w postaci demówek, utworów koncertowych czy też nieopublikowanych dotychczas, oferuje praktycznie ten sam zestaw co kompilacja Nothing Safe: Best of the Box wydana parę miesięcy wcześniej[19].
Jordan Babula z „Teraz Rocka” pozytywnie oceniał box set, określając go mianem „udanego i wartościowego”, stanowiącego esencję twórczości zespołu. Autor szczególnie wyróżniał różnorodność materiału, w tym rzadkie nagrania demo z końca lat 80., gdzie brzmienie początkującego zespołu nawiązywało, w ocenie recenzenta, do dokonań Guns N’ Roses[4].
Komercyjny
[edytuj | edytuj kod]13 listopada 1999 Music Bank zadebiutował na 123. pozycji zestawienia Billboard 200[21][22]. Składanka uplasowała się również na 12. lokacie notowania Billboard Top Internet Albums[23]. Według danych opublikowanych przez Nielsen SoundScan box set na terenie Stanów Zjednoczonych uzyskał nakład sprzedaży na poziomie 86 tys. egzemplarzy[24].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]
| CD 1 | |||
|---|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość |
| 1. | „Get Born Again” | Layne Staley • Jerry Cantrell | 5:26 |
| 2. | „I Can’t Have You Blues” (wersja demo, 1988) | Cantrell | 4:01 |
| 3. | „Whatcha Gonna Do” (wersja demo, 1988) | Staley • Cantrell | 2:54 |
| 4. | „Social Parasite” (wersja demo, 1988) | Cantrell | 4:11 |
| 5. | „Queen of the Rodeo” (wersja koncertowa, 1990) | Staley • Jet Silver | 4:40 |
| 6. | „Bleed the Freak” (wersja demo, 1989) | Cantrell | 3:26 |
| 7. | „Killing Yourself” (wersja demo, 1989) | Staley • Cantrell | 2:39 |
| 8. | „We Die Young” | Cantrell | 2:32 |
| 9. | „Man in the Box” | Staley • Cantrell | 4:46 |
| 10. | „Sea of Sorrow” (wersja demo, 1989) | Cantrell | 5:21 |
| 11. | „I Can’t Remember” | Staley • Cantrell | 3:42 |
| 12. | „Love, Hate, Love” | Staley • Cantrell | 6:26 |
| 13. | „It Ain’t Like That” | Cantrell • Mike Starr • Sean Kinney | 4:37 |
| 14. | „Confusion” | Staley • Cantrell • Starr | 5:44 |
| 15. | „Rooster” (wersja demo, 1991) | Cantrell | 5:46 |
| 16. | „Right Turn” (feat. Chris Cornell, Mark Arm) | Cantrell | 3:17 |
| 17. | „Got Me Wrong” | Cantrell | 4:12 |
| 1:13:40 | |||
| CD 2 | |||
|---|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość |
| 1. | „Rain When I Die” | Staley • Cantrell • Starr • Kinney | 6:03 |
| 2. | „Fear the Voices” (nieopublikowany wcześniej) | Staley • Cantrell • Starr | 4:58 |
| 3. | „Them Bones” | Cantrell | 2:30 |
| 4. | „Dam That River” | Cantrell | 3:09 |
| 5. | „Sickman” | Staley • Cantrell | 5:31 |
| 6. | „Rooster” | Cantrell | 6:15 |
| 7. | „Junkhead” (wersja demo, 1991) | Staley • Cantrell | 5:11 |
| 8. | „Dirt” | Staley • Cantrell | 5:18 |
| 9. | „God Smack” | Staley • Cantrell | 3:52 |
| 10. | „Iron Gland” (feat. Tom Araya) | Cantrell | 0:43 |
| 11. | „Angry Chair” | Staley | 4:48 |
| 12. | „Lying Season” (nieopublikowany wcześniej) | Staley • Cantrell | 3:21 |
| 13. | „Would?” | Cantrell | 3:27 |
| 14. | „Brother” (miks, feat. Ann Wilson) | Cantrell | 4:27 |
| 15. | „Am I Inside” (feat. Ann Wilson) | Staley • Cantrell | 5:09 |
| 16. | „I Stay Away” | Staley • Cantrell • Mike Inez | 4:14 |
| 17. | „No Excuses” | Cantrell | 4:15 |
| 1:13:11 | |||
| CD 3 | |||
|---|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość |
| 1. | „Down in a Hole” | Cantrell | 5:38 |
| 2. | „Hate to Feel” | Staley | 5:16 |
| 3. | „What the Hell Have I” (remiks) | Cantrell | 3:58 |
| 4. | „A Little Bitter” (remiks) | Staley • Cantrell • Inez • Kinney | 3:52 |
| 5. | „Grind” | Cantrell | 4:45 |
| 6. | „Again” (Tattoo of Pain Mix) | Staley • Cantrell | 4:01 |
| 7. | „Head Creeps” | Staley | 6:29 |
| 8. | „God Am” | Staley • Cantrell • Inez • Kinney | 4:08 |
| 9. | „Frogs” | Staley • Cantrell • Inez • Kinney | 8:20 |
| 10. | „Heaven Beside You” | Staley • Cantrell • Inez | 5:27 |
| 11. | „Nutshell” (wersja unplugged) | Staley • Cantrell • Inez • Kinney | 4:29 |
| 12. | „Killer is Me” (wersja unplugged) | Cantrell | 5:23 |
| 13. | „Over Now” (wersja unplugged) | Cantrell • Kinney | 5:53 |
| 14. | „Died” (nieopublikowany wcześniej) | Staley • Cantrell | 5:58 |
| 1:13:37 | |||
| CD 4 + multimedia | |||
|---|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Autorzy | Długość |
| 1. | „Again” (Jungle Mix) | Staley • Cantrell | 4:11 |
| 2. | „Get Born Again” (teledysk) | Staley • Cantrell | 4:00 |
| 3. | „I Stay Away” (teledysk) | Staley • Cantrell • Inez | 4:10 |
| 4. | „No Excuses” (teledysk) | Cantrell | 4:13 |
| 5. | „We Die Young” (teledysk) | Cantrell | 2:34 |
| 6. | „The Journey” (gra komputerowa) | ||
| 7. | „Jar of Flies” (CD-Extra multimedia) | ||
| 19:08 | |||
Personel
[edytuj | edytuj kod]Opracowano na podstawie materiału źródłowego[25]:
|
Alice in Chains
Muzycy sesyjni
|
Produkcja
Oprawa graficzna
Management |
Pozycje na listach
[edytuj | edytuj kod]Album
[edytuj | edytuj kod]| Lista (1999) | Pozycja |
|---|---|
| Billboard 200 (Stany Zjednoczone)[21][22] | 123 |
| Billboard Top Internet Albums Sales (Stany Zjednoczone)[23] | 12 |
Single
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Singel | Najwyższa pozycja | ||
|---|---|---|---|---|
| USA Mainstream Rock Tracks [11] | ||||
| 1999 | „Fear the Voices” | 11 | ||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Stephen Thomas Erlewine: Music Bank – Alice in Chains. AllMusic. [dostęp 2011-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-21)]. (ang.).
- ↑ Babula 2006 ↓, s. 74–75.
- ↑ a b c Koziczyński 2006 ↓, s. 71.
- ↑ a b c d Babula 2006 ↓, s. 74.
- ↑ a b c Paul Brannigan. This is the End. „Kerrang!”, s. 26–27, 9 października 1999. ISSN 0262-6624.
- ↑ a b c d Alice in Chains – Music Bank. [dostęp 2020-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)]. (ang.).
- ↑ de Sola 2015 ↓, s. 141, 177–178.
- ↑ Koziczyński 2006 ↓, s. 70–71; Yarm 2019 ↓, s. 497–498.
- ↑ de Sola 2015 ↓, s. 273–277.
- ↑ de Sola 2015 ↓, s. 177–178; Yarm 2019 ↓, s. 357.
- ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Mainstream Rock Airplay. Billboard. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
- ↑ Music Bank. „Alternative Press”, s. 82, grudzień 1999. ISSN 1065-1667.
- ↑ Colin Larkin: Encyclopedia of Popular Music (5th ed.). Omnibus Press, 2011. ISBN 978-0-85712-595-8. (ang.).
- ↑ a b Mörat. Music Bank. „Kerrang!”, październik 1999. ISSN 0262-6624.
- ↑ Dan Silver. Music Bank. „Metal Hammer”, s. 74, październik 1999. ISSN 0955-1190.
- ↑ a b Ann Powers. Already Boxed. Just Add a Little Wrapping.; Alice in Chains: Music Bank. „The New York Times”. ISSN 0362-4331. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z adresu 2016-07-02]. (ang.).
- ↑ a b John Aizlewood. Music Bank. „Q”, październik 1999. ISSN 0955-4955.
- ↑ Greg Kot: Rolling Stone Album Guide. Christian Hoard, Nathan Brackett (red.). Fireside, 2004, s. 13. ISBN 0-7432-0169-8. (ang.).
- ↑ a b Music Bank. „Spin”, s. 230, grudzień 1999. ISSN 0886-3032.
- ↑ Marek Sawicki. Music Bank. „Tylko Rock”, s. 49, luty 2000. ISSN 1230-2317.
- ↑ a b Alice in Chains – Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2016-07-02]. (ang.).
- ↑ a b Billboard 200. „Billboard”, s. 110, 13 listopada 1999. ISSN 0006-2510.
- ↑ a b Top Internet Album Sales. „Billboard”, s. 90, 13 listopada 1999. ISSN 0006-2510.
- ↑ David Basham: Got Charts? Tracing Crow’s Flight, Alice in Chains’ Legacy. MTV. [dostęp 2016-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-24)]. (ang.).
- ↑ Poligrafia dołączona do albumu Music Bank; wyd. Columbia, nr kat. CK 69584.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jordan Babula. Alice in Chains – Dyskografia. „Teraz Rock”, 2006. Orange Media. ISSN 1730-394X. (pol.).
- Bartek Koziczyński. Alice in Chains. Bezsenność w Seattle. „Teraz Rock”, 2006. Orange Media. ISSN 1730-394X. (pol.).
- David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015. ISBN 978-1250048073. (ang.).
- Mark Yarm: Wszyscy kochają nasze miasto. Historia grunge’u z pierwszej ręki. Joanna Bogusławska (tłum.). Kagra, 2019. ISBN 978-83-63785-43-7. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona zespołu (ang.)